Deze week is er nogal veel disussie rondom de 100dB norm voor uitgaansgelegenheden. Als audiotechnicus kan ik hier niks anders mee doen dan er om lachen.

Wat is 100dB?

Dit is een goeie vraag, eigenlijk niemand weet precies wat ze met deze 100dB bedoelen. Decibellen worden namelijk gemeten met bepaalde filters, zoals dB(A) en dB(C). Ik ga er bij deze vanuit dat het hier om dB(A) gaat, omdat dit het meestgebruikte filter is, echter weet niemand welke filter ze nou precies bedoelen.

Hoe meten we deze 100dB?

Ook hier is veel onduidelijkheid over, als je niet harder dan 100dB(A) mag, dan zou ieder piekje (drummer die op z’n snare slaat) dus strafbaar zijn. Of bedoelen ze hiermee kort gemeten (over een tijd van 400ms)? Of bedoelen ze lang (LEQ, over een tijd van 1 minuut)?

Zoals je ziet maakt de manier van meten nogal wat uit, ik heb het zelf eens voor elkaar gekregen om een meting 10dB af te laten wijken, puur door met de instellingen te spelen.

Wat is het verschil?

Het volgende punt, een limiet van 100dB (hoe gemeten even in het midden gelaten), lost niet veel op. Een snelle rekensom vertelde mij dat 100dB na zo’n 5 minuten luisteren schadelijk is. Veel voorkomende geluidsterkte in discotheken is 103dB, welke na 2,5 minuut al schadelijk is. Een limiet van 100dB gaat dus niks oplossen.

En een lager limiet?

De andere kant van het verhaal is dat een lager limiet bij live muziek eigenlijk al niet mogelijk is, aangezien een drumstel, onversterkt, akoestisch al tegen de 100dB aan ligt (zoals hier onder gedemonstreerd). Als er dan nog een zangeres overheen moet zingen, ga je dus al snel over die limiet heen.

Gelukkig werk ik voornamelijk in de studio, waar ik zelf kan bepalen hoe hard m’n speakers gaan!