Op het moment dat ik dit schrijf luister ik naar het album sgt. Peppers Lonely Hearts Club Band van The Beatles, welke mij op het idee bracht om dit artikel te schrijven over de Neumann U47 en U48 welke mede door deze band bekend zijn geworden.

De ontwikkeling van de U47 is begonnen rond 1947 (waar ook de naam vandaan komt) in een samenwerkingsverband tussen Telefunken en Neumann. De daadwerkelijke productie begon in 1949, met een verkoopprijs van ongeveer $400,- (met inflatie gelijk met ongeveer $4000,- vandaag de dag….). Echter ben je voor 1 exemplaar vandaag de dag al gauw €13.000,- kwijt

De VF-14 Tube

Dat Telefunken heeft meegeholpen aan het ontwerp van de U47 is voornamelijk te zien aan het gebruik van de Telefunken VF-14 buis. Een metalen (ook wel militaire) buis, welke één van de 3 sleutels is tot de klank van de U47. Neumann heeft elke geproduceerde buis doorgemeten en een selectie gemaakt van de buizen die gebruikt kunnen worden in de U47, deze buizen zijn te herkennen aan het m symbool (VF-14m dus…). Productie van deze buis is helaas in 1958 gestopt, iets dat vandaag de dag een probleem geeft voor iedereen die deze microfoon nog in gebruik heeft. Er zijn namelijk meerder modificaties te maken om hedendaagse buizen te kunnen gebruiken, echter heeft dit nog nooit tot de echte Neumann U47 sound geleid. Gelukkig is de VF-14 een ontzettend degelijke buis en hoewel Neumann adviseert deze buis na 500 uur te vervangen zijn er genoeg verhalen van U47‘s welke na duizenden uren nog steeds op de originele buis werken. De VF-14 is dus een van de belangrijke schakels in deze microfoon.

De BV-8 Trafo

De 2e sleutel tot de klank van de Neumann U47 is de trafo, welke in de tijd gemaakt werd door NWDR (Nord West Deutsch Radio). Het unieke aan deze trafo is, is dat deze voor het eerste is ontworpen met de uiteindelijke klank in het achterhoofd inplaats van de elektrische efficiëntie (wat toen heel gebruikelijk was). Het resultaat was de BV-8 transformator, welke revolutionair clean klonk en waar de U47 ook z’n open karakter aan te danken heeft.

De M-7 capsule

De laatste (en misschien wel belangrijkste) sleutel tot de klank van deze microfoon. Gemaakt van bladgoud met een dikte van 12 microns (heel dun dus……) welke vervolgens gelijmd (en later geschroeft) werd in een schokvrije ophanging. Omdat beide zijdes van de ophanging een capsule hadden, was de Neumann U47 dus een van de eerste microfoons welke schakelbaar was tussen Nier en Omni (waarmee dus de 2e capsule werd ingeschakeld). Het verschil tussen de U47 en U48 is dat de U48 in tegenstelling tot de U47 schakelbaar is in Nier en 8-vorm.

De U47 heeft door de jaren heen een legendarische positie weten te bemachtigen en is de favoriete microfoon van vele engineers. Ik heb de eer om bijna iedere dag te mogen werken met 2 originele exemplaren en ik ben fan, want voor de meeste toepassingen is er gewoon geen betere!